No entries found. Showing closest matches:
trĕdĕcim (tresd-, Front. Aquaed. 33), num. adj. [tres-decem], thirteen: tredecim captis navibus, Liv. 36, 45, 3: centum tredecim senatores, Tac. H. 5, 19 fin.: equus emptus talentis tredecim, Gell. 5, 2, 2 (for which we have decem et tres, Cic. Rosc. Am. 7, 20: decem tres, Liv. 37, 30, 8: decem tria milia, id. 29, 2, 17; v. decem).
trēs (also treis and trīs; acc. tres and tris), trĭa, num. adj. [Sanscr. tri-, trajas; Gr. τρεῖς, τρία; Goth. thrija; Germ. drei; Engl. three].
- I. Three: duas, tris minas auferunt, Plaut. Bacch. 4, 4, 7: tria corpora, Tris species tam dissimiles, Lucr. 5, 93 sq.: horum trium generum quodvis, Cic. Rep. 1, 26, 42: hoc loquor de tribus his generibus, id. ib. 1, 28, 44: tribus modis, uno … altero … tertio … , Cic. Div. 1, 30, 64: fundos decem et tres reliquit, id. Rosc. Am. 7, 20.
- II. To denote a small number: (sermo) tribus verbis, of three words, Plaut. Mil. 4, 2, 29; so, verbis, id. Trin. 4. 2, 121; cf. Ter. Phorm. 4, 3, 33; Ov. P. 4, 3, 26: ego tribus primis verbis, quid noster Paetus; at ille, etc., at the first three words, Cic. Fam. 9, 19, 1: haec omnia in tribus verbis, Quint. 9, 4, 78: chartis, Cat. 1, 5: suavia, id. 79, 4: cum tribus illa bibit, Mart. 13, 124, 2.
tresdĕcim, v. tredecim init.
tressis, is, m. [tres-as],
- I. Three asses, Varr. L. L. 5, § 169; 9, § 81 Müll.
- II. To denote a trifle: hic Dama est non tressis agaso, is not worth three coppers, Pers. 5, 76.
tres-vĭri, ōrum, m., three men holding an office together, or associated in public business, a board of three, three joint commissioners; as overseers of prisons, Plaut. Am. 1, 1, 3; id. Aul. 3, 2, 2.
As inferior priests: tresviri epulones, Cic. de Or. 3, 19, 73 (v. epulo).
As commissioners to distribute land among colonists, Liv. 32, 2, 6; 39, 44, 10; 40, 29, 2; cf. also under Treveri.
triumvĭri (also written tresvĭri, and IIIvĭri), ōrum or ūm, m. [tres-vir], three men holding an office together or associated in public business, a board of three, three joint commissioners appointed for various purposes, a triumvirate. So,
- I. Triumviri coloniae deducendae or agro dando, for leading out a colony and distributing the land among its members, Liv. 3, 1, 6; 4, 11, 5; 6, 21, 4; 8, 16, 14 al.
In sing.: nobilitas … Gaium Gracchum … triumvirum coloniis deducundis ferro necaverat, Sall. J. 42, 1: triumvir agrarius, Liv. 27, 21, 10; Cic. Brut. 20, 79.
- II. Triumviri capitales, superintendents of public prisons, who performed many of the duties of modern police magistrates, Plaut. Am. 1, 1, 3; Cic. Or. 46, 156: carceris lautumiarum, Liv. 32, 26, 27; Dig. 1, 2, 2, § 30; Liv. 25, 1, 10; 39, 14, 10.
In sing., Val. Max. 5, 4, 7.
- III. Triumviri Epulones, v. epulo.
- IV. Triumviri monetales, directors of the mint, Dig. 1, 2, 2, § 30.
- V. Triumviri mensarii, three commissioners to regulate money, Liv. 23, 21, 6; 24, 18, 12; 26, 36, 8.
- VI. Triumviri nocturni, fire-wardens, Liv. 9, 46, 3; Val. Max. 8, 1, 6; Dig. 1, 15, 1.
- VII. Triumviri reipublicae constituendae; these were Antony, Octavianus, and Lepidus, appointed to regulate public affairs, Liv. Epit. 120; Suet. Aug. 96; id. Tib. 4; Flor. 4, 6.
In sing., Vell. 2, 88, 1; Suet. Aug. 9; 54; Gell. 3, 9, 4; Nep. Att. 12, 2.
- VIII. Boards for recruiting troops: senatus triumviros binos creari jussit, Liv. 25, 5, 6.
- IX. Triumviri sacris conquirendis donisque persignandis, to collect and register votive offerings, etc., Liv. 25, 7, 5.
- X. Triumviri reficiendis aedibus Fortunae et matris Matutae et Spei, for the restoration of temples, Liv. 25, 7, 6.
- XI. The three chief magistrates of a municipality: Q. Manlius, qui tum erat IIIvir, Cic. Clu. 13, 38.