Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

trĕdĕcim (tresd-, Front. Aquaed. 33), num. adj. [tres-decem], thirteen: tredecim captis navibus, Liv. 36, 45, 3: centum tredecim senatores, Tac. H. 5, 19 fin.: equus emptus talentis tredecim, Gell. 5, 2, 2 (for which we have decem et tres, Cic. Rosc. Am. 7, 20: decem tres, Liv. 37, 30, 8: decem tria milia, id. 29, 2, 17; v. decem).

trēs (also treis and trīs; acc. tres and tris), trĭa, num. adj. [Sanscr. tri-, trajas; Gr. τρεῖς, τρία; Goth. thrija; Germ. drei; Engl. three].

  1. I. Three: duas, tris minas auferunt, Plaut. Bacch. 4, 4, 7: tria corpora, Tris species tam dissimiles, Lucr. 5, 93 sq.: horum trium generum quodvis, Cic. Rep. 1, 26, 42: hoc loquor de tribus his generibus, id. ib. 1, 28, 44: tribus modis, unoalterotertio … , Cic. Div. 1, 30, 64: fundos decem et tres reliquit, id. Rosc. Am. 7, 20.
  2. II. To denote a small number: (sermo) tribus verbis, of three words, Plaut. Mil. 4, 2, 29; so, verbis, id. Trin. 4. 2, 121; cf. Ter. Phorm. 4, 3, 33; Ov. P. 4, 3, 26: ego tribus primis verbis, quid noster Paetus; at ille, etc., at the first three words, Cic. Fam. 9, 19, 1: haec omnia in tribus verbis, Quint. 9, 4, 78: chartis, Cat. 1, 5: suavia, id. 79, 4: cum tribus illa bibit, Mart. 13, 124, 2.

tresdĕcim, v. tredecim init.

tressis, is, m. [tres-as],

  1. I. Three asses, Varr. L. L. 5, § 169; 9, § 81 Müll.
  2. II. To denote a trifle: hic Dama est non tressis agaso, is not worth three coppers, Pers. 5, 76.

tres-vĭri, ōrum, m., three men holding an office together, or associated in public business, a board of three, three joint commissioners; as overseers of prisons, Plaut. Am. 1, 1, 3; id. Aul. 3, 2, 2.
As inferior priests: tresviri epulones, Cic. de Or. 3, 19, 73 (v. epulo).
As commissioners to distribute land among colonists, Liv. 32, 2, 6; 39, 44, 10; 40, 29, 2; cf. also under Treveri.

triumvĭri (also written tresvĭri, and IIIvĭri), ōrum or ūm, m. [tres-vir], three men holding an office together or associated in public business, a board of three, three joint commissioners appointed for various purposes, a triumvirate. So,

  1. I. Triumviri coloniae deducendae or agro dando, for leading out a colony and distributing the land among its members, Liv. 3, 1, 6; 4, 11, 5; 6, 21, 4; 8, 16, 14 al.
    In sing.: nobilitasGaium Gracchumtriumvirum coloniis deducundis ferro necaverat, Sall. J. 42, 1: triumvir agrarius, Liv. 27, 21, 10; Cic. Brut. 20, 79.
  2. II. Triumviri capitales, superintendents of public prisons, who performed many of the duties of modern police magistrates, Plaut. Am. 1, 1, 3; Cic. Or. 46, 156: carceris lautumiarum, Liv. 32, 26, 27; Dig. 1, 2, 2, § 30; Liv. 25, 1, 10; 39, 14, 10.
    In sing., Val. Max. 5, 4, 7.
  3. III. Triumviri Epulones, v. epulo.
  4. IV. Triumviri monetales, directors of the mint, Dig. 1, 2, 2, § 30.
  5. V. Triumviri mensarii, three commissioners to regulate money, Liv. 23, 21, 6; 24, 18, 12; 26, 36, 8.
  6. VI. Triumviri nocturni, fire-wardens, Liv. 9, 46, 3; Val. Max. 8, 1, 6; Dig. 1, 15, 1.
  7. VII. Triumviri reipublicae constituendae; these were Antony, Octavianus, and Lepidus, appointed to regulate public affairs, Liv. Epit. 120; Suet. Aug. 96; id. Tib. 4; Flor. 4, 6.
    In sing., Vell. 2, 88, 1; Suet. Aug. 9; 54; Gell. 3, 9, 4; Nep. Att. 12, 2.
  8. VIII. Boards for recruiting troops: senatus triumviros binos creari jussit, Liv. 25, 5, 6.
  9. IX. Triumviri sacris conquirendis donisque persignandis, to collect and register votive offerings, etc., Liv. 25, 7, 5.
  10. X. Triumviri reficiendis aedibus Fortunae et matris Matutae et Spei, for the restoration of temples, Liv. 25, 7, 6.
  11. XI. The three chief magistrates of a municipality: Q. Manlius, qui tum erat IIIvir, Cic. Clu. 13, 38.